می
آن مرد می رود
آن مرد با اسب می رود
آن مرد پیش خدا می رود
آن مرد زیبا می رود
طوبی لکم وانفسکم
خوش به حالت که با اسب شهادت
چه رویایی پرکشیدی به آسمان
وآسمان چه زیبا در آغوش گرفت تورا
خاکی ولی افلاکی
چون تو مهمان حرم الهی بودی
لایق وشایسته پذیرایی بودی
آسمان بار امانت نتوانست کشید
اما به حول الله وقوة تو
زائرت کرد تا عند خودش
طاهر شدی تا طائر شدی
