حس دانه دانه شدن دارم

حال و روزم بد است خودت که می بینی

میان زمین و آسمان مانده ام

زمینیم یا آسمانیم ؟ چه می بینی ؟

خلاصه معلّقم حس خوبی نیست

بی نظم و ترتیب هرجانشسته

ای وای بر من  قلبم شکسته

من دانه ها را تا می شمردم

یک یک به آنها دل می سپردم

ای ترش و شیرین ای زندگانی

با ما چرا پس نامهربانی

تنها انار عمرم ترک خورد

ای نا جوانمرد ای فصل فانی

با یک تبسم تو می توانی

یاقوت ها را ازهم فشانی

تو رایت هستی یا حکم رانی؟ 

ماندم سر خط یک خط خالی

دل چاک کردم بهر تو اما

رخت بست و ازما رفت آن جوانی

در سجده هنوز با تو سرسنگینیم
دلبسته ی این زندگی رنگینیم
دیوار وضوخانه پر از آیینه است
این است که در نماز هم خودبینیم

بسم الله

چیزی نیست

تحول ازرش هاست

بسم الله

خواهرم  باور کن

چادرت زیباست

بسم الله

امام صادق علیه السلام :
یُعرَفُ مَن یَصِفُ الحَقَّ بِثَلاثِ خِصالٍ: یُنظَرُ اِلی اَصحابِهِ مَن هُم؟ و َاِلی صَلاتِهِ کَیفَ هیَ؟ و َفی اَیِّ وَقتٍ یُصَلّیها؟؛
کسی که از حق دَم می زند با سه ویژگی شناخته می شود: ببینید دوستانش چه کسانی هستند؟ نمازش چگونه است؟ و در چه وقت آن را می خواند؟
محاسن ص 254، ح 281